علت پریود نامنظم چیست؟ + روش‌های درمان قاعدگی نامرتب

دوره های قاعدگی معمولاً چهار تا هفت روز طول می کشد و تقریباً هر 28 روز اتفاق می افتد. نمونه‌هایی از قاعدگی‌های نامنظم شامل دوره‌هایی است که کمتر از ۲۱ روز یا بیشتر از ۳۵ روز فاصله دارند، سه دوره یا بیشتر پشت سر هم از دست رفته‌اند، و جریان قاعدگی بسیار سنگین‌تر یا سبک‌تر از حد معمول است.

پریود های نامنظم به چه معناست؟

اکثر زنان دوره های قاعدگی چهار تا هفت روز طول می کشد. قاعدگی شما معمولاً هر ۲۸ روز اتفاق می‌افتد، اما چرخه‌های قاعدگی طبیعی می‌تواند از ۲۱ روز تا ۳۵ روز متغیر باشد. در واقع، متوسط ​​طول چرخه 29 روز است. بسیاری از چیزها باعث قاعدگی نامنظم (یا قاعدگی نامنظم) می شوند مانند تغییرات در سطح هورمون ها، استرس، برخی شرایط سلامتی، داروها و موارد دیگر.

نمونه هایی از پریودهای نامنظم چیست؟

قاعدگی شما هنوز “منظم” در نظر گرفته می شود، حتی اگر از چرخه ای به چرخه ای دیگر کمی متفاوت باشد. نمونه هایی از قاعدگی نامنظم عبارتند از:

• دوره هایی که کمتر از 21 روز یا بیشتر از 35 روز فاصله دارند.
• از دست دادن سه یا چند دوره متوالی.
• جریان قاعدگی (خونریزی) که بسیار شدیدتر یا سبک تر از حد معمول است.
• دوره هایی که بیش از هفت روز طول می کشد.
• مدت زمان بین چرخه ها بیش از نه روز متفاوت است. برای مثال، یک سیکل 28 روزه، سیکل بعدی 37 روز و سیکل بعدی 29 روز است.
• دوره هایی که با درد شدید، گرفتگی عضلات، حالت تهوع یا استفراغ همراه است.
• خونریزی یا لکه بینی که بین دوره های قاعدگی، پس از یائسگی یا بعد از رابطه جنسی اتفاق می افتد.

چرخه قاعدگی شما ممکن است همیشه قابل پیش بینی نباشد – و این ممکن است مشکلی نداشته باشد. طبیعی است که تغییرات جزئی در طول سیکل داشته باشید یا دوره قاعدگی کمی سنگین تر یا سبک تر از دوره قبلی شما باشد. بی‌نظمی‌های قاعدگی نسبتاً رایج هستند، و لازم نیست بتوانید سیکل خود را تا روز دقیق پیش‌بینی کنید تا «طبیعی» در نظر گرفته شود.

شرایط مربوط به قاعدگی نامنظم

• آمنوره: وضعیتی که در آن قاعدگی شما به طور کامل متوقف شده است. فقدان پریود به مدت 90 روز یا بیشتر غیرطبیعی تلقی می شود، مگر اینکه باردار، شیردهی یا یائسگی (که معمولاً بین 45 تا 55 سالگی رخ می دهد) باشید. اگر در سن 15 یا 16 سالگی یا در عرض سه سال پس از رشد سینه ها قاعدگی شروع نشده است، ممکن است آمنوره نیز داشته باشید.
• الیگومنوره: وضعیتی که در آن عادت ماهانه شما به ندرت رخ می دهد. شما ممکن است بیش از 35 روز بین پریود باشید یا 6 تا 8 پریود در سال داشته باشید.
• دیسمنوره: اصطلاحی پزشکی برای پریودهای دردناک و دردهای شدید قاعدگی. مقداری ناراحتی در طول چرخه طبیعی است.
• خونریزی غیر طبیعی رحمی: خونریزی غیرطبیعی رحمی خونریزی بین دوره های ماهانه، خونریزی طولانی مدت یا یک دوره بسیار سنگین است.

علائم و نشانه‌ها

علت پریودهای نامنظم من چیست؟

دلایل زیادی برای پریودهای نامنظم وجود دارد، از استرس گرفته تا شرایط پزشکی زمینه ای جدی تر.

شرایط پزشکی و پریودهای نامنظم

برخی از شرایط سلامتی با قاعدگی از دست رفته مرتبط است. آنها عبارتند از:

• اندومتریوز: آندومتریوز زمانی رخ می دهد که بافت آندومتر در خارج از رحم شما رشد کند. بافت اغلب خود را به تخمدان ها یا لوله های فالوپ می چسباند. اندومتریوز ممکن است باعث خونریزی غیرطبیعی، گرفتگی عضلات یا درد شدید قبل و در طول قاعدگی شود.
• بیماری التهابی لگن: بیماری التهابی لگن (PID) یک عفونت باکتریایی است که بر دستگاه تناسلی زنان تأثیر می گذارد. این معمولاً توسط یک عفونت مقاربتی درمان نشده (STI) ایجاد می شود. باکتری ها وارد واژن شما می شوند و به رحم و دستگاه تناسلی فوقانی شما سرایت می کنند. علائم PID شامل ترشحات شدید واژن با بوی نامطبوع، پریودهای نامنظم و درد لگن است.
• سندرم تخمدان پلی کیستیک: در سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، تخمدان‌های شما مقادیر زیادی آندروژن می‌سازند که نوعی هورمون هستند. این هورمون از تخمک گذاری جلوگیری می کند یا به تاخیر می اندازد و باعث نامنظم شدن قاعدگی می شود. افراد مبتلا به PCOS ممکن است به طور کامل قاعدگی را متوقف کنند.
• نارسایی اولیه تخمدان: این وضعیت در زنان زیر 40 سال رخ می‌دهد که تخمدان‌های آن‌ها آنطور که باید عمل نمی‌کند و باعث پریود یا پریودهای نامنظم می‌شود. این می تواند در طول درمان سرطان با شیمی درمانی و پرتودرمانی یا اگر شرایط خودایمنی خاصی دارید رخ دهد.
• اختلالات: کم کاری تیروئید (تیروئید کم کار)، پرکاری تیروئید (تیروئید پرکار) و سایر اختلالات تیروئید یا غده هیپوفیز بر هورمون های شما تأثیر می گذارد. این باعث می شود پریود شما نامنظم شود.
• اختلالات خونریزی: اگر دچار خونریزی یا اختلال لخته شدن خون شوید، ممکن است خونریزی شدید قاعدگی را تجربه کنید.

سرطان رحم یا سرطان تخمدان: برخی از سرطان ها می توانند بر دوره قاعدگی فرد تأثیر بگذارند. تغییرات ممکن است شامل خونریزی شدیدتر از حد معمول یا عدم قاعدگی باشد.

عوامل سبک زندگی و پریودهای نامنظم

اختلالات یا تغییرات در برنامه روزانه شما می تواند بر چرخه قاعدگی شما تأثیر بگذارد. چند نمونه از عوامل سبک زندگی عبارتند از:

• استرس.
• افزایش یا کاهش وزن قابل توجهی.
• روتین های ورزشی که منجر به چربی بسیار کم بدن می شود (دوندگان مسافت طولانی، رقصنده ها یا ژیمناست ها).
• ویروس ها و یا بیماری های دیگر.

سایر علل قاعدگی غیر طبیعی

برخی داروها، عوارض بارداری یا شیردهی (شیردهی) نیز ممکن است باعث نامنظم شدن پریود شما شوند. علل دیگر عبارتند از:

قرص های ضد بارداری: اکثر قرص های ضد بارداری حاوی ترکیبی از هورمون ها هستند. این قرص ها با جلوگیری از ترشح تخمک از تخمدان ها از بارداری جلوگیری می کنند. مصرف یا خاموش کردن قرص های ضد بارداری می تواند بر قاعدگی تاثیر بگذارد. ممکن است تا شش ماه پس از قطع قرص های ضدبارداری، پریودهای نامنظم یا از دست رفته داشته باشید.

• داروها، مانند استروئیدها یا داروهای ضد انعقاد (رقیق‌کننده‌های خون)
• سقط جنین یا حاملگی خارج از رحم (تخمک بارور شده در خارج از رحم شما کاشته می شود).
• جراحی، جای زخم یا انسداد در رحم، تخمدان‌ها یا لوله‌های فالوپ
• دارو برای پریود نامنظم

داروها اغلب اولین درمان برای پریودهای نامنظم هستند. اگر دارو کمکی نکرد، پزشک شما ممکن است جراحی را توصیه کند. داروهای احتمالی عبارتند از:

• کنترل بارداری هورمونی: خونریزی نامنظم یا شدید ناشی از PCOS، فیبروم رحم، اندومتریوز یا سایر شرایط پزشکی ممکن است با کنترل بارداری هورمونی کنترل شود. آنها همچنین با تنظیم چرخه شما کمک می کنند و آن را قابل پیش بینی تر می کنند. اینها می‌توانند قرص‌های ضدبارداری هورمونی ترکیبی باشند که از استروژن و پروژسترون تشکیل شده‌اند، یا داروهای ضد بارداری فقط حاوی پروژسترون. هر دو نوع به اشکال مختلف مانند قرص، حلقه واژینال، تزریق یا IUD (دستگاه داخل رحمی) وجود دارند.
• ترانکسامیک اسید: دارویی که برای درمان خونریزی شدید قاعدگی تجویز می شود. شما در ابتدای پریود یک قرص مصرف می کنید تا خونریزی خود را کنترل کنید.
• مسکن‌های درد: ممکن است با مصرف مسکن‌های بدون نسخه، مانند ایبوپروفن یا استامینوفن، درد یا گرفتگی‌های خفیف تا متوسط ​​را تسکین دهید.
• هورمون درمانی: اگر پریود نامنظم شما به دلیل یائسگی باشد، هورمون درمانی ممکن است مفید باشد. همچنین می تواند به سایر علائم یائسگی مانند خشکی واژن و گرگرفتگی کمک کند. خطرات مرتبط با هورمون درمانی وجود دارد، بنابراین مطمئن شوید که آنها را پزشک خود در میان بگذارید.
• آنتی بیوتیک ها: اگر علت خونریزی نامنظم ناشی از عفونت باشد، ممکن است به شما آنتی بیوتیک داده شود.
• هورمون آزاد کننده گنادوتروپین
• آگونیست ها: این داروها اندازه فیبروم های رحمی را کوچک می کنند و خونریزی شدید را کنترل می کنند، اما به طور موقت دوره قاعدگی شما را متوقف می کنند.

چگونه می توانم خطر قاعدگی نامنظم خود را کاهش دهم؟

در اینجا چند توصیه برای خودمراقبتی وجود دارد:

• سعی کنید با ورزش متعادل و خوردن غذاهای مغذی سبک زندگی خود را حفظ کنید. اگر می خواهید وزن کم کنید، به جای روی آوردن به رژیم هایی که کالری و غذای دریافتی شما را به شدت محدود می کند، این کار را به تدریج انجام دهید.
• مطمئن شوید که به اندازه کافی استراحت می کنید.
• تکنیک های کاهش استرس و آرامش را تمرین کنید.
• تمرینات ورزشی طولانی مدت یا شدید را کاهش دهید.
• طبق دستور از قرص های ضد بارداری یا سایر روش های پیشگیری از بارداری استفاده کنید.
• برای جلوگیری از سندرم شوک سمی و جلوگیری از عفونت، نوار بهداشتی خود را هر چهار تا شش ساعت یکبار عوض کنید.
• برای معاینات منظم به پزشک زنان و ارائه دهنده مراقبت های اولیه مراجعه کنید.

تاخیر در پریود چقدر طبیعی است؟

تاخیرهای جزئی در پریود معمولا مشکلی ندارد. برخی از افراد می توانند قاعدگی خود را تا روز دقیق پیش بینی کنند، در حالی که برخی دیگر نمی توانند. اگر متوجه تغییر ناگهانی در زمان بین چرخه ها یا مدت (روزها) پریود خود شدید، به خصوص اگر قابل توجه باشد، با ارائه دهنده خود تماس بگیرید. این همیشه نشان دهنده وجود مشکل نیست، اما بهتر است آن را بررسی کنید.

توصیه نهایی…

دلایل زیادی برای پریودهای نامنظم و بی نظمی قاعدگی وجود دارد. اگر تغییرات شدیدی را در چرخه قاعدگی خود تجربه کردید یا قاعدگی شما به شدت دردناک شد، با پزشک خود تماس بگیرید. بیشتر علل پریودهای نامنظم جدی نیستند و با دارو توسط پزشک قابل درمان هستند. به خاطر داشته باشید که تغییرات جزئی بین چرخه ها یا طول دوره قاعدگی شما معمولاً دلیلی برای نگرانی نیست. “عادی” هر کس متفاوت است. اگر احساس می‌کنید مشکلی در دوره قاعدگی‌تان وجود ندارد، تغییرات و علائم خود را یادداشت کنید تا بتوانید با پزشک خود صحبت کنید.